แกล้งรักแต่รักซะเอง
ต่อจากตอนที่แล้ว
พอเราย้ายมาโรงเรียนใหม่ในตัวจังหวัด
เราก็มีคนมาจีบอีกแต่เราไม่สนใจเพราะมันทำตัวเป็นนักเลงเสียงดังโวยวาย พอขึ้นชั้นป. 6 เราก็เป็นพี่ใหญ่ละ เรามีเพื่อนคู่หูชื่อกิ่งกาญจน์ เรากับกิ่งสนิทกันมากตัวติดกันตลอด
วันนึงเราเห็นกิ่งยืนคุยกับเด็กป. 5 จึงเดินเข้าไปหากิ่ง
กิ่งก็แนะนำให้รู้จักน้องผู้ชาย ป. 5 สองคน
คนแรกกิ่งบอกเป็นน้องชายกิ่ง ชื่ออะไรจำไม่ได้แระ แต่อีกคนเป็นเพื่อนของน้องชาย ชื่อทัช
เรามองหน้าน้องทัช น้องมีท่าทางอาย เราเลยได้ใจ แกล้งแซวเล่น แซวไปแซวมา
ก็คิดว่าน้องน่ารักดีแหะ กลายเป็นว่าน้องเค้าชอบเราขึ้นมาจริงๆ แต่เราแกล้งเล่น
เลยไม่ได้คิดอะไร แต่เรารู้ว่าเราก็แสดงท่าทางชอบน้องเค้ามากๆ เหมือนกัน มีหยอดว่า
คิดถึงนะ นู่นนี่นั่น คือ ทำไปก็รู้สึกดีตลอด แต่มันแค่รู้สึกดีแต่ไม่ได้รู้สึกรัก
แล้วพอเราจบ ป. 6 ต้องย้ายไปเรียนที่โรงเรียนมัธยมประจำจังหวัด
ซึ่งก็อยู่ห่างจากโรงเรียนเดิมแค่ห้าร้อยเมตรเอง
เราจำได้ว่าน้องทัชถามว่าถ้าย้ายไปแล้วจะได้เจอกันอีกไหม เราก็ตอบว่าได้เจอสิ
และถามว่าจะลืมทัชไหม ก็ตอบว่าไม่ลืมหรอก ตอนที่ตอบน้องก็ตั้งใจแบบนั้นจริงๆนะ
แต่พอย้ายไปเรียนโรงเรียนใหม่ปุ๊บ เหมือนได้เจอเพื่อนใหม่ สถานที่ใหม่ และก็สังคมใหม่ๆ
หลายๆ อย่าง ทำให้เราลืมทัชไปหมดเลย มีผู้ชายคนนึงคอยเดินมาถามเราว่ารู้จักทัชไหม
ตอนนั้นเราลืมทัชจริงๆ เลยตอบไปว่าไม่รู้จัก เค้ามาถามเราทุกวัน เราก็ตอบว่าไม่รู้จัก
จนวันนึงเค้าบอกเราว่าทัชที่เป็นลูกตำรวจบ้านอยู่ตรงนั้นตรงนี้ เราก็เลยจำได้
แต่เรารู้สึกอายที่ตลอดมาเราตอบว่าไม่รู้จัก เลยไม่รู้จะตอบไปว่าอย่างไร
ระหว่างที่เรียน ม. 1 ก็มีรุ่นพี่ ม. 6 มาจีบ 2 คน คนนึงชื่อพี่เก่งอยู่ดีๆ ก็ให้เพื่อนตามเรามาที่หน้าห้องเรียนของพี่
ม. 6 ให้มาคนเดียวด้วย เราก็มาแบบงงๆ
ว่ามีอะไรรุ่นพี่เรียกเรามาทำไม เราทำอะไรผิดรึป่าว คิดเท่าไรก็คิดไม่ออก ก็นั่งรออยู่แปบนึงจนมีพี่ผู้ชายคนนึงเดินออกมาจากห้อง
ช่วงนั้นเป็นช่วงที่รุ่นพี่ ม. 6 กำลังจะเรียนจบ
พี่เค้าแนะนำตัวว่าชื่อพี่เก่งนะ น้องชื่ออะไร เขียนเฟรนด์ชิฟให้พี่หน่อยนะ
เราก็เขียนแบบงงๆ แล้วพี่ผู้หญิงในห้องก็เดินออกมามองหน้าเราหน้าห้องและก็แซวพี่เก่ง
เราก็อายคือ ไม่รู้ว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ไง กลัวโดนตบก็กลัว พอเขียนเสร็จเราก็เดินกลับไปห้องเรียนต่อ
ห้องเรียนเราอยู่ชั้นล่าง แต่ของพี่เก่งอยู่ชั้นสอง
พอเราเดินกลับมาถึงห้องเรียนเรา เราก็เจอกะพี่ผู้ชาย ม. 6 อีกคนนึงจำชื่อพี่เค้าไม่ได้แระพี่เค้าก็ขอที่อยู่เราเหมือนกับพี่เก่ง
หลังจากพี่สองคนเรียนจบไปเราก็ได้รับจดหมายจากพี่ทั้งสองคน พี่เก่ง
เรียนต่อเภสัชกร พี่อีกคนเป็นทหารเรือ
แต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้ส่งจดหมายมาหาเราอีกเลยทั้งสองคน
จนระยะเวลาผ่านไป 1
ปี ทัชย้ายมาเข้าเรียน ม. 1 ซึ่งเราขึ้น ม.
2 และวันนั้นเองเราเดินสวนกับทัช ทัชมองหน้าเราแล้วเราก็มองหน้าทัช
แต่เราไม่กล้าทัก ทัชมองแบบเกลียดเราแล้วอ่ะ เราเลยต้องปล่อยเลยตามเลย
แต่บอกเลยว่าทัชตอนนี้หล่อกว่าตอน ป. 5 อีก
เรารู้สึกเสียดายมาก ทำไมเราความจำสั้นแบบนี้นะ หลังจากวันนั้นเราก็กลายเป็นคนไม่รู้จักกัน
จนเราคบกับคนอื่น เราก็รู้ว่าทัชก็มีแฟนแล้ว และพอเราเรียนจบ ม. 3 เราก็ต้องย้ายโรงเรียนอีกละ
ครั้งนี้ย้ายไปเรียนที่โรงเรียนพาณิชยการต่างจังหวัด
ซึ่งแน่นอนว่าต้องมีคนมาจีบอีก แต่เราจะขอเราเรื่องทัชต่อก่อน
เพราะเราได้กลับมาบ้านช่วงปิดเทอมและได้เจอกับทัชอีกครั้งเพราะอะไรเราก็ยังงงๆ คือ
น้องสาวหรือว่าเพื่อนเราไปคบกะเพื่อนทัชตอนไหนไม่รู้แล้วกลับมาก็นัดเจอกันซึ่งเราก็ไปกะเค้าด้วยและบังเอิญว่าคนที่น้องหรือเพื่อนเราคบพาทัชมาด้วย
เราจึงได้มองตากันนิดนึง และจำไม่ได้ว่าพูดคุยอะไรกันบ้างรู้แต่ว่ามีปาร์ตี้เล็กๆ
เกิดขึ้นที่บ้านเพื่อนเรา
ทุกคนยังเด็กนะในตอนนั้นแต่ก็ดื่มกันเนื่องจากน่าจะเป็นวันเกิดของใครสักคนซึ่งมันนานมากเราจำไม่ได้ละ
แล้วทุกคนก็รู้สึกมึนเมากัน เรารู้สึกว่าทัชแอบหอมแก้มเราอ่ะ แต่ตอนนั้นเพื่อนๆ ทุกคนก็นั่งล้อมวงกันอยู่
เราอยากได้ทัชกลับคืนมานะ แต่เราก็รู้ว่าทัชมีแฟนแล้ว
และเราเองก็มีแล้วเหมือนกัน หลังจากที่เวลาผ่านไปน่าจะเที่ยงคืนละอยู่ดีๆ
ก็วงแตกเพราะมีใครบางคนขับรถผ่านหน้าบ้านเพื่อนอ่ะ
น่าจะเป็นแฟนของทัชรึป่าวเราไม่แน่ใจ แล้วทัชกับเพื่อนๆ
ก็รีบขับมอไซค์ไปคนละทิศละทาง สุดท้ายเรื่องของเรากับทัช ก็จบแบบนี้อ่ะ จากที่แกล้งรัก
ดันไปหลงรักซะเองในวันที่รักไม่ได้แล้ว เซ็งเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น